Kan sursa

In Milan, in Duomo-maidan ye un semafor. Ga normale semafor kel pinchanem diki un-nem grin, poy hwan, poy rude e poy snova grin. 

Bat unves un astoni-she kosa eventi. Turan oli suy tri oko – grin, hwan e rude – bikam blu. Al vidi se Milan-jenta fa-perplexe. Oni ga bu jan kwo zwo. 

— Ob oni mog go o treba weiti? 

— Ob oni mog raki for o treba breki? 

Oli tri oko de semafor signali sama a oli char taraf: blu, blu, blu! Ga blu, iven pyu blu kem skay sobre Milan. 

Shoferes lusi sabra, ragi kapa tra winda, krai e klaxoni gro, motosiklas guruhi, zuy grose e gaurawe pedijenta krai: 

— Hey, ob yu bu jan hu me es? 

Jokeres fai joka: 

— Mogbi koy riche jen he porti grin kolor wek? Shayad bu ye herba bli suy domgron! 

— Me jan ya wo rude-la es! Oni he pren it fo idyen pinti fish in Sentrale urba-parka! 

— Wel, e den hwan-la oni he pren fo adi inu oliva-olea! 

Pa fin polisyuan lai. Lu en-stan pa daokrosa e en-reguli trafik. Poy otre polisyuan lai. Lu en-repari koysa in toy syao boxa wo ye reguli-aparat de semafor. Sertem, un-nem lu mah-of elektritaa. 

Semafor tushi. Bat ta hev un momenta fo dumi: “Ah, li nofelise wan! Me he signali ya: 'Dao a skay es libre' e li bu he samaji nixa! Li wud mog yo flai in skay, ga gao, kom faulas! Bat mogbi li simplem falti kuraja?.. ”

[[Category:Fabula]]