Kan sursa

Dwa syao boy zai es in korta-ki e inventi un nove lingwa. Li yao ke nul jen bu samaji sey lingwa. Sertem, exepte li ambi. 

— Sakala, pakala, – un de li shwo. 

— Pakala, sakala, braf! – dwa-ney jawabi. 

Li ambi ridi gro. 

Bu dalem fon li, pa balkon de dwa-ney etaja, un lao karim sinior zai sidi lekti. E in kontra-ney dom un lao dama zai kan tra winda. Ga pinchan dama, ni karim ni dushte. 

— Li es ya ga stupide kinda, — ela shwo. 

Bat karim sinior bu konsenti. 

— Me hev ya otre opina, — lu shwo. 

— Sertem yu bu samaji to ke li murmuri. 

— Way? Me samaji ya olo, – karim sinior objeti. – Un-ney boy shwo: “Sedey es ga hao dey”. E dwa-ney-la jawabi: “Manya ve bi yoshi pyu hao dey!” 

Dama rugi nos bat shwo nixa: boys snova begin shwo. 

— Maraski, barabaski, pimparamoski. 

— Bambarambam baski, kumparaski, bruf! 

Li snova ridi gro. 

— Wel, ob yu samaji olo pa sey ves toshi? – dama ek-krai pa vexa. 

— Sertem. Un-ney shwo: “Es ya gro-hao ke nu jivi in munda!”. E dwa-ney jawabi: ”Ver, nuy munda es ya mirakla-ney!” 

— Nuy munda? Ob es verem mirakla-ney? – dama kwesti. 

— Bambarambam baski, braf, brif, bruf! – lao sinior jawabi.